KURABİYE HIRSIZI

Bir gece, kadının biri havaalanında bekliyordu. Uçağının kalkmasına daha epeyce zaman vardı.
Havaalanında ki dükkandan bir kitap ve bir paket kurabiye alıp kendisine oturacak bir yer buldu. Kendisini kitabına kaptırmış olmasına rağmen yanında oturan adamın olabildiğince cüretkar bir şekilde aralarında duran paketten bir kurabiye aldığını fark etti; ne kadar görmezden gelse de. Bir taraftan kitabını okuyup kurabiyesini yerken bir taraftan da gözü saatteydi.

Kurabiye hırsızı kurabiyeleri yavaş yavaş tüketirken kadının kulağında saat tik taklarındaydı ama tik taklar sinirlenmesini engellemiyordu. Kendi kendine düşünüyordu: “Kibar bir insan olmasaydım şu adamın gözünü morartırdım! ”Kurabiyeye her uzandığında adam da elini uzatıyordu. Sonunda pakette tek bir kurabiye kalınca “Bakalım şimdi ne yapacak?” dedi kendi kendine.

Adam yüzünde asabi bir gülümsemeyle son kurabiyeye uzandı ve kurabiyeyi ikiye böldü. Kadın kurabiyeyi adamın elinden kapar gibi aldı ve “Aman Tanrım, ne cüretkar ve ne kaba adam; üstelik bir teşekkür bile etmiyor!” diye düşündü.

Hayatında bu kadar sinirlendiğini anımsamıyordu. Uçağın kalkacağı anons edilince derin bir nefes aldı ve rahatladı. Eşyalarını topladı ve çıkış kapısına yürüdü. Kurabiye hırsızına dönüp bakmadı bile .Uçağa bindi ve rahat koltuğuna oturdu.

Daha sonra kitabını almak üzere çantasına uzandı. Birden gözleri şaşkınlıkla açıldı. Gözlerinin önünde bir paket kurabiye duruyordu! Çaresizlik içinde inledi: Bunlar benim kurabiyelerimse ötekiler de onundu ve benimle her bir kurabiyesini paylaştı! Üzüntüyle, özür dilemek için çok geç kaldığını anladı. Kaba ve cüretkar olan kurabiye hırsızı kendisiydi.

معنی فارسی بعد از ویدئو

🌙 داستان «دزد بیسکویت»

.شبی زنی در فرودگاه منتظر بود. تا پروازش هنوز زمان زیادی مانده بود
.از فروشگاه فرودگاه یک کتاب و یک بسته بیسکویت خرید و جایی برای نشستن پیدا کرد
با اینکه غرق در خواندن کتابش بود، متوجه شد مردی که کنار او نشسته بود، با جسارت از بسته‌ی بین آن دو، یک بیسکویت برداشت. هرچقدر هم که سعی می‌کرد بی‌تفاوت باشد، نمی‌توانست نادیده بگیرد
.او همزمان که کتاب می‌خواند و بیسکویت می‌خورد، هر از گاهی به ساعتش نگاه می‌کرد

مرد بیسکویت‌ها را یکی‌یکی می‌خورد و زن صدای تیک‌تاک ساعت را در گوشش می‌شنید، اما این صدا مانع عصبانیتش نمی‌شد
«!با خودش فکر کرد: «اگر مؤدب نبودم، حتماً چشم این مرد را کبود می‌کردم
.هر بار که زن دستش را برای برداشتن بیسکویت دراز می‌کرد، مرد هم همان کار را می‌کرد
«سرانجام وقتی فقط یک بیسکویت باقی ماند، زن در دل گفت: «ببینم حالا چه می‌کند؟

.مرد با لبخندی عصبی دستش را دراز کرد، بیسکویت آخر را نصف کرد و یکی از نصفه‌ها را به زن داد
:زن بیسکویت را از دست او قاپید و با خود فکر کرد
«!خدای من! چه مرد بی‌ادب و جسوری! حتی یک تشکر هم نکرد»

.به یاد نمی‌آورد هیچ‌گاه این‌قدر عصبانی شده باشد
وقتی پرواز را اعلام کردند، نفس عمیقی کشید و آرام شد. وسایلش را جمع کرد و به سمت در خروجی رفت. حتی یک نگاه هم به دزد بیسکویت نینداخت
.سوار هواپیما شد و روی صندلی راحتش نشست

!سپس برای برداشتن کتابش دست در کیفش کرد. ناگهان چشمانش از تعجب باز ماند
!جلو چشمانش یک بسته بیسکویت قرار داشت
:با درماندگی ناله کرد
«!اگر این بیسکویت‌ها مال من هستند، پس آن‌هایی که خوردیم مال او بوده‌اند»
.و فهمید برای عذرخواهی خیلی دیر شده است
!در واقع، دزد بیسکویت، خودش بود